புரட்சிக்கு நேரமில்லை

(‘தி இந்து’ தமிழ் நாளிதழில் 27-01-2017 அன்று வெளியான எனது கவிதை இது)

என் மனைவி
என் பிள்ளை
என் வீடு

என்றிருக்கும் சின்னதோர் கடுகுள்ளத்தான் நான்

புரட்சிக்கு நேரமில்லை எனக்கு

புரட்சிக்கு பஸ் பிடிக்க வேண்டும்

புரட்சிக்கு ரயில் பிடிக்க வேண்டும்

புரட்சிக்குக் குறைந்தபட்சம் ஆட்டோவாவது பிடிக்க வேண்டும்

புரட்சிக்கு இட்டுச் செல்லும் ஆட்டோக்காரர்கள்

கேட்கும் கட்டணமோ மிக அதிகம்

புரட்சிக்கு இலவசம் என்ற வாசகம் கொண்ட

ஆட்டோக்காரர்களைத் தேடவும் நேரமில்லை எனக்கு

ஏற்கெனவே அவற்றை
ஆக்கிரமித்திருப்பார்கள் புரட்சியாளர்கள்

புரட்சிக்கு கால்டாக்ஸிகள் வருவதில்லை

அதனால் லாபமேதுமில்லை அவர்களுக்கு
புரட்சிக்குச் சிறப்புப் பேருந்துகளும்

சிறப்பு ரயில்களும்

விடப்படுவதில்லை

கைதொடும் தூரத்தில் புரட்சி நடந்தால்

வசதியென்றாலும்
புரட்சிகள் இப்போதெல்லாம்
நேரலை ஒளிபரப்பாய் வருவது அதைவிட வசதி

புரட்சிக்குச் செல்லும் பாதைகளைப் போய்ச் சேர விடாமல்

வீட்டைச் சுற்றியே தடுப்புகளும்

முள்வேலிகளும் நடப்பட்டிருப்பதால்

புரட்சிக்குச் செல்வதொன்றும் அவ்வளவு எளிதில்லைதான்.

எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக

புரட்சிக்கு எனக்கு நேரமில்லை.
என் மனைவி
என் பிள்ளை
என் வீடு

என்றிருக்கும் சின்னதோர் கடுகுள்ளத்தான் நான்.

 - நன்றி ‘தி இந்து’