சிங்காரத்தின் மாபெரும் சிக்ஸர்

உள்ளூர்ப் போட்டியில்

சிக்ஸர்களாய் அடித்து

எங்கள் தெருவுக்கு

வெற்றிதேடித் தந்தவன் சிங்காரம்

பரிசாய்க் கிடைத்த

மூன்னூறு ரூபாயில்

தெருவுக்கே புது மட்டை

வாங்கிக்கொடுத்தவன்

சிங்காரம்

பகலில்

கிரிக்கெட் மைதானமாகவும்

இரவில்

கேரம் மைதானமாகவும்

மாறிப் போகும்

அவன்

வீட்டு வாசல்

எல்லா நேரத்திலும்

இளமையின்

வர்ணனை மைதானமாக

இருக்கும் அது

கிரிக்கெட்டையும்

இளமையையும்

தெருவையும்

ஒன்றாகப் பறித்துக்கொண்டதன்

பெயர் என்னவென்று தெரியவில்லை

ஊருக்குப் போகும்போது

எப்போதாவது

சிங்காரத்தைப் பார்ப்பதோடு சரி

படிப்பு இல்லையென்றாலும்

வெளிநாடு போய்ச் சம்பாதித்து

அதில் பாதி இழந்து

பின் சொந்தமாய் ஒரு மர இழைப்பகம்

பெரிய கோயிலுக்கு அருகில்

கணினியில் வடிவமைத்து

ஆணையைத் தட்டும்போது

உள்ளே அவனுடைய சிஎன்ஸி இயந்திரம்

சிக்ஸர்களாய் அடிக்க ஆரம்பிக்கும்

வாழ்வை

அப்படித்தான் அனுதினமும்

வென்றுகொண்டிருந்தான்

கடைசியாய் ஊருக்குப் போனபோது

சிங்காரத்தின் மரணச் செய்தி

தடுக்கிப் பின்பக்கமாக விழுந்து

தலையில் அடிபட்டுச்

செத்துப்போனதாய்க் கேள்வி

இளம் மனைவி

வயிற்றில் பிள்ளை

அது இன்னேரம் பிறந்திருக்கும்

ஆணோ பெண்ணோ

எங்கிருக்கிறது தெரியவில்லை

தன் அப்பா அடித்த

சிக்ஸர்களை

அது பார்த்திருக்க வேண்டுமே

அது இருந்திருந்தால்

பரிசில் பங்கு பிரித்துக்கொண்டு

பொம்மை வாங்கிக்கொடுத்திருப்பான்

சிங்காரம்

மிச்சப் பணத்தில்

தண்ணி அடித்திருப்போம்

நாங்கள்

இப்படித்தான் பல நேரங்களில்

நேரிடுகிறது

சிங்காரம் சிக்ஸர் அடித்ததைப் பார்க்க

அப்போது அவன் குழந்தை இல்லாததைப் போலவும்

அவன் அடித்த சிக்ஸர்

அவனது எல்லைக்கோட்டைத் தாண்டிப்போய்

எங்கோ இப்போது கொட்டக் கொட்டக்

கண்ணை உருட்டிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்க்க

சிங்காரம் இல்லாததைப் போலவும்

-ஆசை 

(மறைந்த நண்பன் சிங்காரத்தின் பிறந்தநாள் கவிதை)